fbpx

Murowana architektura uzdrowiskowa

2019.05.31

Kurort na wybrzeżach Niemna zaczął powstawać w połowie XIX wieku. Jako jedną z pierwszych zbudowano piękną drewnianą cerkiew prawosławną, wokół której stopniowo pojawiały się domy mieszkalne i wakacyjne. Już w 1904 r. Eliza Orzeszkowa w liście do swojej przyjaciółki Marii Konopnickiej wspomniała, że ​​w Druskiennikach znajduje się 350 willi. Pożary kilkakrotnie niszczyły miasteczko, w wyniku czego rozpoczęła się budowa murowanych budynków: zakładu przyrodoleczniczego, szpitala, nowego kościoła i kilku imponujących willi lokalnej elity.

Na architekturę Druskiennik wpłynęła najpierw architektura rosyjska, następnie polska, niemiecka i radziecka. Do najbardziej wyrazistych zabytków architektury tego ostatniego okresu należą masywne konstrukcje betonowe niektórych sanatoriów oraz oryginalne rozwiązania budynków Aquaparku i hotelu Pušynas.

 

Willa doktora Bujakowskiego

Obecny budynek Urzędu miasta Druskienniki został wybudowany pod koniec XIX wieku jako jednopiętrowy budynek mieszkalny miejscowego doktora Walerego Bujakowskiego, jednego z najbogatszych mieszkańców kurortu. Oprócz sezonowej pracy lekarza uzdrowiska, Bujakowski pracował także w szpitalu dla Żydów i w klasztorze prawosławnym, a w 1908 r. otworzył własne duże sanatorium w Druskiennikach. Zmarł w wieku 62 lat z powodu zakażenia wirusem tyfusu od pacjenta.

Po jego śmierci dom został rozbudowany: dodano pełne piętro, w którego wieżyczce  znajduje się obecnie gabinet burmistrza miasta.

 

Hotel Europa Royale Druskininkai

Pierwszy murowany Zakład przyrodolecznictwa w Druskiennikach został otwarty w 1894 roku (obecnie budynek hotelu „Europa Royale Druskininkai”). Budowa została zrealizowana w ramach wieloletniego projektu „dotyczącego rozwoju i budowy wód mineralnych w Druskiennikach”, zatwierdzonego przez cesarza Mikołaja I w 1838 r. Wcześniej w tym miejscu stało małe drewniane sanatorium z 14 łaźniami, które spłonęło podczas pożaru.

Dla upamiętnienia bogatej historii tego miejsca w holu hotelu zachowano jednometrowy fragment oryginalnej podłogi z XIX wieku. Architekturę budynku można podziwiać stojąc wśród kwiatów przy grającej fontannie.

 

Kościół Matki Boskiej Szkaplerznej

Kościół zbudowano w latach 1911-31 w stylu neogotyckim na podstawie projektu polskiego architekta Stefana Szyllera, na miejscu dziewiętnastowiecznego kościoła katolickiego w Druskiennikach. Na architekturę budynku miał wpływ gotyk niderlandzki, pomorski i litewski. Wewnątrz znajdują się m.in: pochodzący z kościoła karmelitów w Grodnie obraz „Matka Boska z Dzieciątkiem i św. Janem Chrzcicielem” z około 1600 roku, , a także obrazy „Św. Antoni” z II połowy XVII wieku, oraz obraz „Św. Augustyn” z XVIII wieku.

Msze święte w języku polskim odprawiane w niedzielę o godz. 10:30.

 

Willa „Linxma”

Neoklasycystyczna willa z elementami secesji została zbudowana w latach 1905-1909 jako letnia rezydencja rodziny Kiersnowskich. Gdy po zniszczeniach miasta spowodowanych pierwszą wojną światową uzdrowisko przeszło w ręce spółki akcyjnej, bankier Adolf Kiersnowski jako jeden z najbogatszych ludzi w mieście został członkiem rady spółki. Do Kiersnowskiego należały także liczne inne wille w uzdrowisku, ale niestety nie zachowały się one do dziś.

Potomkowie Kiersnowskiego byli właścicielami willi aż do wybuchu II wojny światowej. W latach 1946–1977 w willi działał Pałac Pionierów, a obecnie znajduje się muzeum miasta Druskienniki. Od czasów Kiersnowskiego nie zmienił się przepiękny widok na jezioro Druskonis. Nazwa willi „Linxma” w tłumaczeniu z litewskiego oznacza „Wesoła”.

 

Aquapark w Druskiennikach

W roku 1981 małżeństwo litewskich architektów Szylińskich zaprojektowało budynek nowego olbrzymiego Zakładu Przyrodoleczniczego w Druskiennikach. Na szczęście podeszli do tego zadania kreatywnie, i zamiast typowej dla tamtych czasów funkcjonalizmu socjalistycznego budowli powstał artystyczny kompleks w stylu postmodernistycznym, jeden ze znaków rozpoznawczych uzdrowiska na Litwie i w Europie Wschodniej.

W skład kompleksu wchodzą trzy budynki w kształcie podkowy, które – patrząc z lotu ptaka – przypominają koniczynę. Podkowy połączone ze sobą wspólnym holem z kopułą. Jako Zakład Przyrodoleczniczy budynek był jednym z największych w Europie; obsługiwał ponad 8000 pacjentów dziennie. Zapotrzebowanie wody mineralnej wynosiło 2000 m³ dziennie. W 2007 r. budynek został gruntownie odnowiony. Otwarto go ponownie jako dobrze znany Polakom miejski Aquapark

 

Hotel Pušynas

Architekci N. Kiewisz (N. Kėvišas), R. Szyliński. Okrągły ośmiokątny budynek w stylu modernizmu, napominający swoją architekturą dużą szyszkę sosnową, która spadła na samo serce Druskienik. Zgodnie z projektem budynek zaczęto budować od góry, używając sieci kolumn trzymających, mocowanych w gruncie. Stropy były wylewane na ziemi i dopiero później układane jeden po drugim. Ta metoda pozwala tworzyć ciekawe formy architektoniczne i rozwiązania wystroju, zamienić zabudowę w dzieło sztuki.

 

Dom Burmistrza

Znajdujący się w pobliżu willi „Radium” biały budynek z wieżyczką jest nazywany Domem Burmistrza, ponieważ na początku XX wieku służył jako dom rodziny ówczesnego burmistrza miasta, szlachcica z obwodu grodzieńskiego Antoniego Grudzińskiego. Po II wojnie światowej w budynku umieszczono kocioł miejski. W 2011 roku budynek został odnowiony i udostępniony wczasowiczom jako baza noclegowa.

Visit Druskininkai